Anke was de eerste persoon die bij mij informeerde of ik asjuweeltjes kon maken. Ze had de asse van haar grootmoeder al lange tijd in haar kast liggen omdat ze geen juweel hiervoor naar haar stijl vond.
Rond datzelfde moment was ik aan het wikken en het wegen of ik mij hierop toe zou leggen.  Ik had een ontwerpje klaar maar twijfelde nog.
Zij kon er zich wel helemaal in vinden. De enige voorwaarde was dat het klein hangertje moest zijn.
Ze wou graag een verwijzing naar haar oma dus we hebben ervoor gekozen om op 1 zijde een gravure van een pluisje van een paardenbloem te voorzien, naar voorbeeld van het overlijdensprentje, en op de andere zijde de letter A in X-code, de eerste letter van hun beide voornamen.
Het proces van de asse in het hangertje doen heb ik gefilmd en naar haar doorgestuurd, zodat ik dit speciaal moment met haar kon delen.
Ondertussen draagt ze het koesterjuweel rond haar hals,
dichtbij haar hart,
voor altijd.

Dankjewel Anke, ik ben oprecht blij dat jij de eerste was en mij dus de push hebt gegeven om hiermee door te zetten.